ay biraz canim sikildi. cunku msn de eski bir arkadasi gordum ve eski sevgilimi hatirladim. bu aralar onu cok merak ediyorum. aslinda hep cok merak ediyorum. ne kadar zor. bu kadar yakindan bilmek icini, herseyini ve uzak olmak, konusmamak, haberlesmemek...ne cok sey paylasmistik. konusmadan anlasiyorduk. oyle cok seviyorduk ki birbirimizi. hala cok seviyorum onu, hala cok seviyor beni biliyorum. ama cok kucuguz, nereye gidecegim, yolum nereye dusecek bilmiyorum. ona misketlerimi verdim. benim minik misketlerim, icinde cocukluk hayallerim var. birgun onlari alamaya donecegim , onda en degerli en kiymetli duygularim, anilarim var. ama kendimizi gerceklestirmek zorundaydik. ben bu kizi o da icindeki cocugu buyutmeli, kor ateslerde yurutmeli. sonra bir sonbahar aksami tahta iskemle ve masada birer tek raki yudumlar emanetlerimi geri alirim, kocaman kucaklasiriz. beni bir gun anlayacagini umuyorum.bugune geri donus!!acil!!
sahilde fresh sevgilimle satranc oynamak icin hazirlanmaliyim :)
Bu yazıyı yeni okudum :))
YanıtlaSilİnanmıyorum, çok ama çok sevindim..
İlham olabilmek süpermiş :))
Bende buralardayım artık,takipteyim.
Sevgiler.
http://lifebymughetto.blogspot.com/2009/08/ilham-verebilmek.html
YanıtlaSilBu yazıyı okurmusun ? :))
Bu arada life is değil, lifebymughetto... ;)
Sevgiler.