5 Kasım 2009 Perşembe

hayal iste pitpit

yine paranin cok zor kazanildigi bir gunun aksaminda mahallemin sokaginda yuvama dogru yururken, gozlerimden pitpit dokulen yaslara ben bile sasirdim,ne dusunuyordum ve nasil oldu da ben farkinda olmadan agliyordum .gozyaslarim yanagimi islatana kadar nerde oldugumun bile farkinda degildim
kendimle basbasa kalmak iyi geldi.
yine tasinacak olmak canimi oyle bunaltiyor ki.
yine herseyin havada olmasi. onemli kararlar almak zorunda olmak ve tabii hepsinin sorumlulugunu ustume almak...ooof of!
tatil istiyorum, huzur istiyorum, istiyorum iste...
herseyi birakip anneanneme gitsem, ya da annemin yanina. evet elbette bunu yapsam ya..o halde bir ay daha calisip borclarimi odeyip herseyi birakip gideyim annemin yanina dizlerine yatayim dizi izleyeyim olmaz mi harika olur.babuyla debbyi de alirim, kazak orerim, okumadigim ne kadar kitap varsa okurum... olur mu olmaz, sonra kariyeri kim yapacak, hayal iste...

4 Ekim 2009 Pazar

kara cahiller

anneannem, dunyada gordugum en harika insan. o kadar mutevazi, sabirli ve terbiyeli ki Allah ona ve dedecigime uzun omurler versin. biz kucuktuk. coktuk. bir suru torun. onun herbiri baska kokan, baska acan ciceklerle, meyve agaclariyla dolu bahcesinde kosusurduk.hicbirsey demezdi ,kizmazdi bize, bir kere bile hatirlamam yaramazliklara kizdigini.oyle guzel bir insandi. yaninda huzur bulurdun. yasamin sade guzelliklerini gorurdun. ogle uykusu gibidir anneannem benim. yaz aksaminda oten circirboceklerini dinleriz annemle onun bahcesinde.
benim anneannem kimseye karismaz, kimseden birsey istemez, kimseden birseyini esirgemez,
benim anneannem kimseyi yargilamaz, kimseye kin tutmaz.
benim anneannem gordugum en gorgulu ,ahlakli insandir. halbuki okuma yazma bile bilmiyor. Cahillik okunan kitapla, girilen sosyal ortamla,soylenen suslu sozle gecmez. Gonul gozu kor olanin, sagduyusu olamayanin, kalbi temiz olmayanin cahillikten, kacisi yoktur.insan once yuregindeki bosluklari doldurmali.hirslarindan kurtulmali.
birkac gundur kor,kara cahillerle muhatabim, aslinda birkac gundur degil, yillardir. hepsini hayatimdan atabilsem,keske... ama oyle bir sahte cennet yok. hem nuri bilge ceylan bana birgun demisti ki, guzel olan da bu zaten.
ogrenecegim nasilsa.
once kendi cahilligimle barismali , kendimi sarip sarmalamaliyim ki, bunun boyle guzel olmasinin anlamina varabileyim.

28 Eylül 2009 Pazartesi

YENI YUVA KURTULDU !

ise kabul edildim!!!

sokaklari seviyorum



ay daha neler neler..
stil direktorunde tanistim The sartorialst ile . bayildim bayildim. nese buldum sabah sabah... ya berlin ya milano ya barcelona.

cal telefon cal !

bugun arayacaklarini soylediler. ama bugun mu yoksa carsamba mi dediklerini hatirlayamiyorum.ne zaman onemli bir sey soylense unutmak zorunda yim di mi offf. en gec carsamba mi demislerdi?? erkenden uyandim saat 8 bucuk.heyecanlandim.
ararlar mi acaba... o kadar iyi gecmemisti gorusme. ama kotu de gecmemisti , artilari ve eksileri olan bir yerdi. orasi olsun istiyorum, calismak istedigim tarzda bir is tanimi var.benimle gorusmeyi yapan tatli bir hanim mudur vardi. keske arasa hemen gel kiz dese.ben de is arama derdinden kurtuluversem...yeni ciciler alsam sikir sikir. aman sabahlar olmasa...yiksam ortaligi sallasam beyoglunu kokteyllerle cossam, sonra sakinlesip, cok dinamik olan bu ise baslasam, bir suru insanla tanissam, bir suru yer gezsem...

27 Eylül 2009 Pazar

"beden ruhun mezaridir" ~sokrates

the curious case of benjamin button izledim saatte 4 bucuk olmus. yeniyuvayi kaybetmekten korkmuyorum artik. bugun buradayim yarin baska bir yerde.hicbirsey sonsuza dek surmez.herseyin bir omru var. omru olmayan seylerse ruhumuzda tasidiklarimiz. bizimle yolun sonuna kadar gelen bir onlar var.bir de anlar...



her ne kadar kontrol etmeye calissam da olmayacak zaten, nereye akmak istiyorsa oraya akiyor hayat.
bir kac basvuru yapmistim.3 unden yanit geldi.2si ile gorustum. biri beni heyecanlandiran bir isti digeri para kazanacagimi dusundugum bir isti. oyle degilmis. para da kazandirmiyormus.tek atislik mermiyi kullandim. pazartesi arayacaklar, olacak veya olmayacak diye,bakalim...
yarin baska islere de basvuracagim.

bu arada uzun suredir elimde dolastirdigim kitabimi bitirdim.doguya duydugum ilgi giderek artiyor. iran da bagdatta hindistan da turkistan da gecen bir sufi dervisin hikayesi. bu kitaptan once okudugum surukleyici ve oldukca basit bir dille yazilmis olan Alamut kalesi ile, onumde dogunun kapisi aralanmisti. Isik dogudan yukselir...

babamin kutuphanesinden getirdigim bir duzine kitap var. bu bos zamanlari degerlendirecegim.kaygilanarak bosa harcanmayacak kadar guzel yilin bu mevsimi, bu havalar, bu istanbul...isin sonunda ailemin bulundugu sehire geri tasinmak da olsa onemli degil.su akar yolunu bulur.

bu sabaha karsi , tas bahceye bakan yatak odamin balkonunda asili camasirlarin temiz kokulari serin sabah ruzgariyla iceri siziyor.guzel bir film izlemenin tadi,gecmisten hatirlattiklari ve dusundurduklerinin buruk tadina karisiyor. sarap ve sigara aramaya salona gidiyorum. balkonumdaki sardunya koyu yesil yapraklar buyutuyor.rum ustasinin ceviz gardrobuna artik benim degil gozuyle bakiyorum.yalnizligimin farkina variyorum.27 eylul sabahi da yeniyuvada uyuyorum...

23 Eylül 2009 Çarşamba

yeni yuvami kaybedebilirim...

aman ne guzel, yine issizim...
annemin yolladigi taze fasulye ocakta isinadursun, ben de uzun bir aradan sonra tekrar yazayim .
bu blogu acmami saglayan isimi kaybettim.yeni yuvamin bu ay ki kirasini borc alarak odeyebilecegim ama bu hafta icinde bir is bulamazsam ne yazikki istanbul daki tek sicak yuvacigimi kaybedecegim. sonra buranin temsil ettigi hersey yikilmis olacak , sevgilim, meslegim , okulum.
burayi kaybedersem meslegimden affiolmayan bir sekilde nefret edecegim. mezun olali 2 yil oldu ve bu degistirdigim kacinci is! bu hafta evdeyim, kendime vakit ayiracagim, kafami toparlamam gerekli. artik gunu kurtaracak islerde calismayacagim.gunu bile kurtarmiyor zaten bu isler. yeni yuvayi kaybedeceksem bir hic ugruna olmayacak, issizlik parasizlik yuzunden olmayacak.onumuzdeki pazartesiye kadar herseyi cozmus, kararlarimi almis olacagim.
o saate kadar, her yaptigimi yeniyuvada yayimlayacagim, aklimdan tum gecenleri, tum okuduklarimi, tum is basvurularimi hepsini...
simdi domatesli taze fasulyemi yiyecegim.ardinan biraz kitap okuyup dinlenecegim.bitanecik sevgilim beni yeni yuvadan alip bu hasta ve mahsun yavruya bir tatli ismarlayacak , geri donunce yenibiris in yeni mezunlar icin yaptigi rehberi okuyacagim , aldigim notlari paylasmak icin 12 de burada olacagim.

evimi kaybetmek istemiyorum,,,

29 Ağustos 2009 Cumartesi

F aS H ion D aYS

bugun elektrik supurgesi almaya giderken bir arkadasimla konustum telefonda ve beni fashion days e cagirdi. supurgeyi alip eve birakip hemen gittim . neyse ki desa dan aldigim ve cok severek giydigim topuklu ayakkabilarimi giydigim bir gunmus. herkes o kadar olaganustu fashion diki basim dondu. birara yakaladigim bir kizi tutup seni uyanik nerden buldun bu etegi ben 1 haftadir avmlerin altini ustune getirdim sadece bir kutu sabun ve body sprey begenipte alabildim, cikar cabuk ben giycem deyiverecektim.tuttum tabi kendimi. ama o ne ayakkabilar , one jeanler, o ne sac o ne bas. yahu siz hangi gezegenden geldiniz diye avlunun ortasinda seslenmedim neyse ki modaci ahaliye.
ben de stil kiyafetler giymek istiyorum, hepsi de milyarder degil ya bu kalabaligin,bi yerlerde gizli olmali bu define..
neyse aksam ev arkadasimla konusurken neden nisantasindaki butiklere bakmiyorsun dedi. ben tamamen unutmusum onlari, oysa ki nisantasinda otururken hep ugrardim. avm ve topsholardan kurtulup butiklere bakacagim. himm biraz gezindim bloglarda ne kadar da bilmedigim marka varmis. :( benim daha cok yolum var cookk :( hangi birini ogrenecegim ben bunlarin bu yastan sonra, keske ben nasil seyler istedigimi soylesem biri beni giydirse...



27 Ağustos 2009 Perşembe

simdi tarif defterini hazirlamaya baslayacagim:) yoruldum biraz kitap okusam dinlensem, sonra yemege cikar aksam eve gelip devam ederim.tamam sabahtan beri blogu hazirlamakla ugrastim.bi suru baska seye dalip gittim.
yarin ofise gidecegim.ayrildigim is yerime. esyalarimi toparlayacagim. 2 patronla calismanin azizligine ugradim, ne yaptiysam yaranamdim. benim yaptigim islere deger verdigini dusundugum hocamin gozunde eski degerimi ifade etmiyor olmaliyim ki yeni gelisen bir projeye beni dahil etmedi.haksiz sayilmaz, uzun sureli bir durgunluk donemi yasadim, sahnede izlenecek SIKICI bir oyun bile yoktu.kimse kalmadi haliyle, herkes gitti. ama hic yikilmiyorum. bu beni sarsmiyor. neler yapabilecegimi biliyorum. ve yapacagim da. tek engelim su gelip giden zihnim.ama toparlanacagim odaklanmayi basaracagim.

26 Ağustos 2009 Çarşamba

ay biraz canim sikildi. cunku msn de eski bir arkadasi gordum ve eski sevgilimi hatirladim. bu aralar onu cok merak ediyorum. aslinda hep cok merak ediyorum. ne kadar zor. bu kadar yakindan bilmek icini, herseyini ve uzak olmak, konusmamak, haberlesmemek...ne cok sey paylasmistik. konusmadan anlasiyorduk. oyle cok seviyorduk ki birbirimizi. hala cok seviyorum onu, hala cok seviyor beni biliyorum. ama cok kucuguz, nereye gidecegim, yolum nereye dusecek bilmiyorum. ona misketlerimi verdim. benim minik misketlerim, icinde cocukluk hayallerim var. birgun onlari alamaya donecegim , onda en degerli en kiymetli duygularim, anilarim var. ama kendimizi gerceklestirmek zorundaydik. ben bu kizi o da icindeki cocugu buyutmeli, kor ateslerde yurutmeli. sonra bir sonbahar aksami tahta iskemle ve masada birer tek raki yudumlar emanetlerimi geri alirim, kocaman kucaklasiriz. beni bir gun anlayacagini umuyorum.

bugune geri donus!!acil!!

sahilde fresh sevgilimle satranc oynamak icin hazirlanmaliyim :)

basliyorum..


yeni yuvacikta yeni bir hayata baslamaya calisa calisa sonunda basardim galiba...
canim kadar cok sevdigim ama bir turlu asik olamadigim, ve sonunda kacinilmaz olarak baska birine ilgi duymaya baslayinca biraktigim bir adet sevgilinin huzn-u kederi ile, oturdugum evden tasinip,yillardir hayalini kurdugum gibi yuksek tavanli minik terasli , bu ilk gordugumde asik oldugum yeni yuvama yerlestim. butcemi hice saydim, bembeyaz boyanmis perforjelerini gorunce bir suru hayaller olustu bi gelip bir giden zihnimde. ama tahmin ettigim kadar kolay olmadi eski sevgili dosyasinin kapanmasi. ayrilik hic kolay degildi. kavgalar , hesaplasmalar bitmemisti. hic birseyi pamuklara sarip kaldirmadik lavanta kokulu cekmecelere. yirtmadan, parcalamadan olmadi. ve sonunda acitacak soz kalmadiginda soyleyecek, sustuk.
yeni yuvamda yeni hayatim ertelemeli olarak basladi , hic istemedigim halde bu evin duvarlarinda da yankilandi o kotu sozler.

sonra agir finans problemleriyle bogusmaya basladim. agzina kadar doldurup odeyemedigim kredi karti borcumu annem bir cirpida odemis, oldugundan cok utaniyor, kurtuldugum icin rahatliyor ama elimi tekrar surmeye cekiniyordum. hicbirsey alamadim. bir tek eski bir rum ustasinin el isciligi masif ceviz 80 yillik bir gardrop aldim , diger evden cikardigim tum esyalari eskiciye verip. benim icin iyi bir takas oldu.
yeni yuvada hic fazla bir esya olmayacak dedim kendime. abuk sabuk bir suru seyle doldurmayacaktim yuvacigimi. herseyi az ve oz alacaktim. dolabimdaki kiyafetlerin hepsini gonderdim bir yerlere. en cok giydigim 2 tshirt um 1-2 pantalaon ozel bir kac parca biraktim sadece.
ufak ufak alacaktim ihtiyaclarimi. seve seve biriktirecektim. olmadi. surekli disarda yiyordum. bir turlu parami tutamadim elimde. hos oyle cok bir param yoktu zaten ama yemege cok gidiyordu.
organize olamadim. hala olamiyorum. planlarimi mesela yemek tariflerinden bir defter yapmayi ve pratik yemekler yapmayi ogrenmeyi ve disarda yemege para harcamamayi organize edemedim bir turlu. psikolojik olarak yorgundum ve mide problemim dolayisiyla aclik beklemiyordu. bunun gibi dil ogrenme, bilgisayarimi gelistirme gibi planlarimi da aylar boyunca organize edemedim erteledim durdum. oysa part-time calisiyordum.herseye bol bol vaktim vardi.
neyse zaman gecti. yaz bitiyor. ben yillik izinimdeyim. ve is yerim kapandi gibi bir sey, ortaklar ayriliyor ve bana her an yol gorunebilir. uzun suredir is ariyorum ve hic bir geri donus alamadim.


derkeen..
yeni bir is buldum! hem de evime cok yakin. kalabalik bir yer degil ama umarim yeteneklerimi gelistirebilecegim bir ortam olusur. tabi hersey benim elimde bunu ben yaratabilirim. kalabalik olmamasina uzuluyorum. isin asli sadece ben ve patronum olan bayan var. hic arkadasim yok bu sehirde. bir tanecik sekerpare var o da cok calisiyor. baska hic sekerpare , kurabiye veya nane yok.
ama bu yeni is yine de tukenen umutlarimi yesertti. bu blog benim kendimi organize etmeme yardim edecek. kimse okumasa da ben burdan en samimi hislerimi hayal kirikliklarimi umutlarimi planlarimi yazip yuzlesip, programliycam onlari. keske bu kadar yalniz olmasaydim. cok sevdigim yeni yuvadaki yeni hayatimda pijamali kahve icip fal bakacagim, birlikte rimel secmeye gidecegim, dizi izleyecegim, sarilip sarilip aglayacagim, gulecegim, icimden gelip elma sekeri alacagim, arabam olunca aksamin bi saati istinye sahiline cay icmeye gidecegim arkadaslarim olsa. benim sevgili arkadaslarimin hepsi uzakta. sevgilim var ama o erkek.

neyse. simdi yeni cici sevgilim gelecek. biraz disarda dolasip bi seyler iceriz. ama soz yarin program yapacagim. her isimi o programa koyacagim. artik blogta olmazsa beni yasam kocu paklar.ama blog paklarsa yasam kocuna gidecek paralarla yumusacik esofmanlar, sabahliklar, perdeler ve battaniyeler ve ve.. alirim. yasasin tasarruf ve yasasin tasarrufu harcamak :)